|
Cinsiyet: |
|
 Tarih: 05 Arl Cum, 2008 8:41 pm Mesaj konusu: KANAYAN KALP |
 |
|
|
|
|
|
|
Delikanli alaca karanlikta yürürken, yumusak bir seye çarptigini fark etti. Egildi bakti. Aman
Allah´im!...
Ayaklarinin arasinda, yuvasindan ustalikla sökülmüs bir kalp duruyordu. Tipki resimlerdeki gibi diri
ve kanliydi. Onu büyülenmisçesine avuçlarina aldiginda, dehsetinden çildiracak oldu. Kalp tip tip
atiyordu. Ve sicacikti. Delikanli, sanki ellerine yapisip bir baska uzvu haline geliveren kalpten
kurtulmak istiyor, fakat ne oldugunu bilmedigi, kestiremedigi duygular tarafindan engelleniyordu.
Bir müddet sonra sakinlestiginde, onun sahibini bulmak için en yakindaki evin kapisini çaldi ve
zincir araligindan bakan genç kiza:
- Bu kalp sizin mi? diye sordu. Biraz önce buldum onu. Kiz, mahcup bir ifadeyle;
- Ben kalbimi, üç ay önce rastladigim bir vefasiza kaptirdim, dedi. Yandaki eve sorun, onlarin
olabilir.
Kizin gösterdigi ev, göz kamastirici bir villaydi. Kapiyi açan hizmetkarlar, onu üst kata çikartarak
evin beyine götürdüler. Delikanli, yumusacik halilarin üzerine damlayan kanlari ayagiyla örtmeye
çalisirken:
- Bu kalp sizin mi acaba? diye sordu. Hala atiyor da...
Beyefendi, isil isil parildayan kristal kadehinden höpürtülü bir yudum çekerek:
- Ben kalbimi dünyaya sattim, canikom, diye siritti. Komsu evde bir meczup var, o bilir sahibini.
Delikanli, hizla sogumaya baslayan ve atislari gittikçe yavaslayan kalbi bitisik kulübedeki ihtiyara
kosturarak:
- Bu sizin mi? diye sordu. Çabuk olun, neredeyse duracak.
Yasli adam, okumakta oldugu kuran´i yavasça kapatirken:
- Ben kalbimi, her seyimle Allah´a verdim evlad, diye gülümsedi. Elindekinin sahibini, neden gidip
anne ve babana sormuyorsun?
- Her ikisi de yaslanip bunadi, diye üfüldendi genç. Bir bebek gibi alaka görmek istediklerinden, üç
gün önce edip onlari terk etmistim.
Ihtiyar adam, büyük bir üzüntüyle:
- Terk ettin ha..! diye mirildandi. Terk ettin demek.
Delikanli, söylenenlere karsi kayitsiz görünüyordu. Oysa ki yasli adam, bekledigi cevabi çoktan
almisti. Delikanliya dogru emin adimlarla ilerledi ve iki eliyle kavradigi gömlegini bir hamlede
yirtarak açiverdi. Delikanlinin sol gögsünde, avuçlarinda tuttugu kalp büyüklügünde kanli bir bosluk
vardi.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(¯`·._.·[Sonsuzluk.Net İmza Alanı]·._.·´¯)
YAŞARKEN BİLMEZLER KADRİNİ, ÖLÜNCE MERMERDEN YAPTIRIRLAR KABRİNİ. İSTEMEM,HAYATTA NAMERTTEN CARE.BENDE OLSAM ÖMRÜMDE Bİ ÇARE. |
|
|
|
|
|
| Başa dön |
|
  |
|
 |
| 1. sayfa (Toplam 1 sayfa) |
|
Bu forumda yeni konular açamazsınız
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz
Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz
Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız
Bu foruma eklenti gönderemezsiniz
Bu forumdan eklenti indiremezsiniz
|
Powered by phpBB © 2006 phpBB Group
|
Sitede şuan 10
Kalp Atıyor
